Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν το διήμερο (11-12 Ιουλίου) που μας πέρασε οι «Αγώνες Φιλίας» βόλεϊ Κορασίδων που διοργάνωσε με επιτυχία η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στη Νάξο και βρέθηκαν αντιμέτωπες οι ομάδες του Πανναξιακού ΑΟΝ και η Τελχίνιδα Ρόδου.
Είχαμε τη διεξαγωγή τριών αγώνων (Σάββατο βράδυ, Κυριακή πρωί και απόγευμα) με τον Πανναξιακό να κερδίζει τα δύο από τα τρία παιχνίδια. Οι αναμετρήσεις ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, μάλιστα τις παρακολούθησαν αρκετοί φίλαθλοι, ειδικά το βράδυ του Σαββάτου δημιουργώντας μία πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στο ΔΑΚ Νάξου σε απόλυτα αθλητικά πλαίσια.
Το πιο συναρπαστικό παιχνίδι ήταν αυτό του Σαββάτου, όπου οι αθλήτριες της Ρόδου επικράτησαν με 3-2 σετ, σε αναμέτρηση που είχε διάρκεια κοντά στις 3 ώρες (!!!!) με τις άμυνες κυρίως στο έδαφος να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Στα παιχνίδια της Κυριακής, τα κορίτσια του Πανναξιακού (σ.σ. είχαν το πλεονέκτημα της αριθμητικής υπεροχής) επικράτησαν σχετικά πιο εύκολα και μάλιστα μετά το πέρας του 3ου αγώνα (σ.σ. ήταν το επίσημο παιχνίδι παρουσία της διαιτητή κ. Μουστάκη) ο Περιφερειάρχης κ. Μαργαρίτης έδωσε τα απαραίτητα αναμνηστικά στις κορασίδες των δύο ομάδων που κέρδισαν απλόχερα το χειροκρότημα των θεατών,.
Για την ιστορία τα τρία παιχνίδια είχαν την εξής εξέλιξη
Σάββατο 11/02: Πανναξιακός – Τελχινίς 2 – 3, τα σετ: 18 – 25, 25-18, 14-25, 27-25 και 13-15
Την Κυριακή το πρωί: 3 – 0, τα σετ: 25-11, 25-13, 25-16
και το απόγευμα: 3 – 1, τα σετ: 25-17, 25-20, 9-25, 27-17
Λίγα λόγια για την επωνυμία “Τελχινίς”
‘ΤΕΛΧΙΝΙΣ’ είναι μία από τις ονομασίες της Ρόδου και οφείλεται στους πρώτους κατοίκους του νησιού τους Τελχίνες.
Οι Τελχίνες ήταν μυθολογικά όντα που παρουσιάζονται πότε ως θνητοί και πότε ως Δαίμονες. Περιγράφονταν χωρίς χέρια και πόδια και με φτερά, ενώ τους θεωρούσαν γιους της θάλασσας ή, της Γης ή, του Πόντου. Σύμφωνα με την παράδοση οι Τελχίνες κατάγονταν από την Κρήτη και για αυτό το λόγο ονομάζονταν και ως Τελχινία. Στην Κρήτη υπήρχαν εννέα Τελχίνες, οι οποίοι πήγαν στην Κύπρο και κατόπιν στην Ρόδο που ονομάστηκε Τελχινίς. Εκεί ίδρυσαν τις πόλεις Ιαλυσός, Κάμειρος και Λίνδος, ενώ η Ρέα τους παρέδωσε τον Ποσειδώνα να τον αναθρέψουν μαζί με την κόρη του Ωκεανού, την Καφείρα.
Ο Ποσειδώνας στη συνέχεια πήρε για γυναίκα του την αδελφή των Τελχίνων, την Αλία από την οποία απέκτησε έξι γιους και μια κόρη την Ρόδη που έδωσε το όνομα της στο νησί. Οι Τελχίνες εξορίστηκαν από την Ρόδο από τους Ηλιάδες και περιπλανήθηκαν σε αρκετά μέρη. Αργότερα, όμως, επέστρεψαν και προκάλεσαν πολλές καταστροφές. Σύμφωνα, όμως, με άλλη παράδοση έφυγαν μόνοι τους, διότι είχαν προβλέψει πως ο Δίας θα προκαλούσε κατακλυσμό.
Οι Τελχίνες, ωστόσο, παρουσιάζονται και ως θνητοί άνθρωποι, οι οποίοι ήταν σπουδαίοι τεχνίτες και εφευρέτες. Ανακάλυψαν τον χαλκό, τον σίδηρο και πολλά άλλα μέταλλα, κατασκεύασαν εργαλεία και δίδαξαν τις σχετικές τέχνες. Λέγεται πως αυτοί κατασκεύασαν την τρίαινα του Ποσειδώνα, αλλά και αγάλματα της Αθηνάς, της Ήρας , του Απόλλωνα και άλλων Θεών, τα οποία ονομάζονταν Τελχινίωνες. Αναφέρεται ακόμη ότι ο Απόλλωνας έστειλε λοιμό για να τιμωρήσει τους Σικυώνιους, διότι δεν είχαν δώσει στους Τελχίνες την αμοιβή που είχαν συμφωνήσει. Σύμφωνα πάντως, με το λεξικό του Ησύχιου το όνομα Τελχίνες σημαίνει…«βάσκανοι, γόητες, φθονεροί ή, παρά την τήξιν ή, παρά το θέλγειν».